رابطه روانرنجورخویی و برونگرایی با پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا: نقش واسطه ای ادراک خطر |
کد مقاله : 1114-COVID |
نویسندگان |
مصطفی زارعان * گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران |
چکیده مقاله |
زمینه مسأله: کرونا (کووید-19) یک بیماری همهگیر با شیوع بالا هست که تمامی کشورهای جهان را تحت تاثیر قرار داده و پیامدهای جسمانی و روانی آن موجب ترس و وحشت عموم مردم گردیده است. هدف اصلی: پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش میانجی ادراک خطر در رابطه ویژگیهای شخصیتی روانرنجورخویی و برونگرایی با پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا انجام شد. روش: روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام افرادی بود که در سال 99-98 در ایران با مسأله ویروس کرونا درگیر بوده اند که از میان آن ها 649 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. برای جمعآوری داده ها از پرسشنامه-های پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا (محقق ساخته)، خرده مقیاس های روانرنجورخویی و برونگرایی از پرسشنامه پنج عامل شخصیت (IPIP) و مقیاس ادراک ریسک بنتین استفاده گردید. یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که ویژگی های شخصیتی روانرنجورخویی و برونگرایی هم به طور مستقیم و هم با میانجی گری ادراک خطر بر پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا تأثیر می گذارند. نتیجه گیری ها: بنابراین به نظر می رسد پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا تحت تاثیر عوامل روانشناختی مختلف قرار دارد که شایسته است در برنامه های مدیریت بهداشتی کلان این بیماری همه گیر مورد توجه قرار گیرد. |
کلیدواژه ها |
ویروس کرونا؛ برونگرایی؛ روانرنجورخویی؛ ادراک خطر |
وضعیت: چکیده برای ارائه پذیرفته شده است |