رابطه روانرنجورخویی و برونگرایی با پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا: نقش واسطه ای ادراک خطر
کد مقاله : 1114-COVID
نویسندگان:
مصطفی زارعان *
گروه روانشناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
چکیده مقاله:
زمینه مسأله: کرونا (کووید-19) یک بیماری همه‌گیر با شیوع بالا هست که تمامی کشورهای جهان را تحت تاثیر قرار داده و پیامدهای جسمانی و روانی آن موجب ترس و وحشت عموم مردم گردیده است.
هدف اصلی: پژوهش حاضر با هدف مطالعه نقش میانجی ادراک خطر در رابطه ویژگی‌های شخصیتی روانرنجورخویی و برونگرایی با پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا انجام شد.
روش: روش مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام افرادی بود که در سال 99-98 در ایران با مسأله ویروس کرونا درگیر بوده اند که از میان آن ها 649 نفر به صورت در دسترس و داوطلبانه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه-های پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا (محقق ساخته)، خرده مقیاس های روانرنجورخویی و برونگرایی از پرسشنامه پنج عامل شخصیت (IPIP) و مقیاس ادراک ریسک بنتین استفاده گردید.
یافته ها: نتایج تحلیل آماری نشان داد که ویژگی های شخصیتی روانرنجورخویی و برونگرایی هم به طور مستقیم و هم با میانجی گری ادراک خطر بر پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا تأثیر می گذارند.
نتیجه گیری ها: بنابراین به نظر می رسد پیامدهای شناختی و رفتاری کرونا تحت تاثیر عوامل روانشناختی مختلف قرار دارد که شایسته است در برنامه های مدیریت بهداشتی کلان این بیماری همه گیر مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
ویروس کرونا؛ برونگرایی؛ روانرنجورخویی؛ ادراک خطر
وضعیت : چکیده برای ارائه پذیرفته شده است
اولین کنگره ملی دانشگاه و کووید ۱۹