| بررسی عوامل مؤثر در کاهش رضایتمندی زناشویی در قرنطینه کرونا: یک مطالعه پدیدارشناسانه |
| کد مقاله : 1215-COVID |
| نویسندگان: |
|
محمد راضی مرادی *، الهام نعیم آبادی، عبدالباسط محمودپور علامه طباطبایی |
| چکیده مقاله: |
| زندگی در قرنطینه شرایطی بی سابقه بوده و چنین شرایط جهان شمولی تا پیش از این فقط موضوع فیلم های سینمایی علمی تخیلی بود، این سبک از زندگی، روابط زوجین را به دلیل صرف زمان بیشتر با همدیگر تحت تأثیر قرار داده و تعارضات در برخی زوجین شدت گرفته و رضایتمندی زناشویی نیز کاهش پیدا کرده است. مطالعه حاضر به بررسی عوامل مؤثر در کاهش رضایتمندی زناشویی در قرنطینه انجام شد که یک پژوهش کیفی به شیوه ی پدیدارشناسانه است. مشارکت کنندگان شامل 5 زوج بودند که به دلیل بروز تعارضات مختلف به مرکز مشاوره مراجعه، و با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. با کسب اجازه از آنها، گفتگوها ضبط و سپس بر روی کاغذ پیاده سازی شد و سپس با استفاده از روش Colaizzi عبارات مورد بررسی قرار گرفت. در پایان سه دسته اصلی در در کاهش رضایتمندی زناشویی در ایام کرونا به دست آمد؛«1. عدم مهارت حل تعارض»، «2. عدم مهارت ایجاد صمیمت پایدار» و«3. عدم مدیریت زمان در فضای مجازی و روابط مبتنی بر آن» بودند. هر یک از این سه دارای دو عامل فرعی بودند: دسته اول؛ الف) نداشتن مهارت گفتگو، ب) مشکلات کنترل خشم، دسته دوم؛ الف) روابط عاطفی و جنسی ناکارآمد و ب) عدم همکاری در انجام امور منزل، و دسته سوم؛ الف) صرف زمان بسیار در فضای مجازی و ب) پنهان کاری و ارتباط مجازی با افراد دیگر بودند. نتایج نشان داد که در دوران قرنطینه سطح رضایتمندی زناشویی به دلیل نداشتن برخی مهارت ها کاهش یافته بود. در واقع زمان بیشتر با هم بودن در این زوجین سبب تسریع بروز اختلافات و مشکلات شده بود، عدم گفتگوی زناشویی، عدم کنترل خشم، ضعف روابط عاطفی و جنسی، عدم همکاری در انجام امور منزل، عدم مدیریت زمان در فضای مجازی و پنهان‌کاری در فضای مجازی از عوامل کاهش رضایتمندی زناشویی بود. |
| کلیدواژه ها: |
| رضایتمندی زناشویی؛ قرنطینه کرونا؛ پدیدارشناسی |
| وضعیت : چکیده برای ارائه پذیرفته شده است |