نقش واسطه ای شفقت خود در رابطه ی بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا
کد مقاله : 1240-COVID
نویسندگان:
مریم چیت سازی *1، مینا زارع1، فریده کامران پور جهرمی2
1دانشگاه شیراز
2شیراز
چکیده مقاله:
غالباً شیوع بیماری های واگیردار مانند کووید-19 نه تنها سبب نگرانی های عمومی در سراسر جهان می شود بلکه باعث ایجاد اختلال در بهزیستی روان شناختی افراد و بروز علایمی مانند اضطراب در آنان می گردد. به نظر می رسد توجه به متغیرهای روانشناسی مثبت نگر مانند راهبردهای تنظیم شناختی هیجان و شفقت خود در مواجهه با اضطراب کرونا می تواند حائز اهمیت باشد. این مطالعه با هدف بررسی رابطه بین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، شفقت خود و اضطراب کرونا انجام گرفت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی است. 122 نفر از دانشجویان دانشگاه شیراز (86 دختر و 36 پسر) به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به پرسشنامه های تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج (2003)، مقیاس شفقت خود نف (2003) و مقیاس اضطراب بیماری کرونا علی پور و همکاران (1398) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون به شیوه متوالی همزمان با بهره گیری از مراحل پیشنهادی بارون و کنی (1986) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که همبستگی مثبت معنی داری بین راهبردهای ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا (01/0< P) و نیز همبستگی منفی معنی داری بین راهبردهای سازگارانه تنظیم شناختی هیجان و شفقت خود با اضطراب بیماری کرونا (01/0< P) وجود دارد. علاوه براین یافته های حاصل از تحلیل رگرسیون حاکی از آن بود که راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانه تنظیم شناختی هیجان به دو صورت مستقیم و غیرمستقیم، پیش بینی کننده معنی دار اضطراب کرونا بودند و شفقت خود نقش واسطه ای در رابطه بین راهبردها و اضطراب کرونا ایفا می کند. یافته های این تحقیق دارای تلویحات کاربردی جهت برنامه ریزی مداخلات روان شناختی با هدف کاهش راهبردهای ناسازگارانه دانشجویان و بهبود راهبردهای سازگارانه آنان با تمرکز بر تکنیک های شفقت خود می باشد.
کلیدواژه ها:
راهبردهای تنظیم شناختی هیجان، شفقت خود، اضطراب کرونا، کووید-19
وضعیت : چکیده برای ارائه پذیرفته شده است
اولین کنگره ملی دانشگاه و کووید ۱۹