| پیشبینی تاب آوری بر اساس سبکهای دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی در پاندمی کرونا |
| کد مقاله : 1267-COVID |
| نویسندگان |
|
عبدالباسط محمودپور1، سحر ایجادی *2، محمد راضی مرادی3 1دانشگاه علامه طباطبائی 2آزاد اسلامی واحد کرمانشاه 3علامه طباطبایی |
| چکیده مقاله |
| کرونا به‌عنوان یک بیماری مبهم و ناشناخته مشکلات متعدد رفتاری و روانی را به وجود آورده است. پژوهش حاضر به پیشبینی تاب آوری بر اساس سبکهای دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی در ایام کرونا پرداخت. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبسـتگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه ساکنان شهر تهران بود. در این پژوهش از روش نمونه گیری در دسترس و پرسشنامه اینترنتی استفاده شد. به‌منظور جمعآوری دادهها از مقیاس تحمل پریشانی تاب آوری کانر و دیویدسون (2003)، پرسشنامه سبک دل‌بستگی بزرگ‌سالان هازن و شیور (1987)، مقیاس تحمل ناکامی هارینگتون (2005) و مقیاس جهت‌گیری مذهبی آلپورت (1967) استفاده شد. برای تحلیل یافته‌ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد. یافته‌ها نشان داد بین سبکهای دل‌بستگی، نگرشهای مذهبی و تاب آوری همبستگی معنی‌دار وجود دارد (05/0P<). شاخص «ضریب تعیین چندگانه اصلاحشده» نشان داد که مؤلفههای پیشبین پژوهش میتواند 32% تاب آوری را پیشبینی کند. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که تاب آوری در ایام کرونا با عواملی چند ازجمله سبک دل‌بستگی، تحمل ناکامی و نگرش مذهبی آن‌ها در تعامل است؛ بنابراین برنامههای توانمندسازی روان‌شناختی و رشد شخصی با تمرکز بر ارتباط اجتماعی مؤثر همراه با استقلال فردی میتواند توانایی رویارویی مؤثر با تنش های ناشی از بیماری همه گیر کرونا را افزایش دهد. همچنین ارتباط عمیق با خداوند، میتواند همراه با تغییرات مثبت در تاب آوری در جامعه مورد پژوهش باشد. |
| کلیدواژه ها |
| تاب آوری، سبکهای دل‌بستگی، تحمل ناکامی، نگرش مذهبی، کرونا |
| وضعیت: چکیده برای ارائه پذیرفته شده است |