ارتباط اضطراب کرونا با سرمایه های روانشناختی و شفقت به خود در دانشجویان
کد مقاله : 1269-COVID
نویسندگان:
مریم صالحیان *1، مسعود ظفر2، بهروز گل محمدی3، زهرا قدس پور3، مهسا رحمانیان3
1سمنان
2مرکز مشاوره دانشگاه شاهد
3دانشگاه سمنان
چکیده مقاله:
زمینه مساله: پاندمی کووید – 19، شرایط بحرانی را در سلامت روانشناختی همه افراد دنیا بویژه در دانشجویان به همراه داشته است، به طوری که اضطراب سلامتی ناشی از کرونا یکی از پیامدهای آن محسوب می شود که سرمایه روانشناختی و مهارت شفقت به خود می تواند تاثیر به سزایی در کنترل این اضطراب داشته باشد.
هدف اصلی: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه روانشناختی دانشجویان دانشگاه سمنان انجام شد.
روش: جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سمنان بودند. گردآوری داده هادر پاییز 1399 و از طریق انتشار لینک پرسشنامه اینترنتی انجام شده که در مجموع تعداد 149 نفر دانشجوی دانشگاه سمنان در این پژوهش مشارکت کردند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده و از پرسشنامه های اضطراب بیماری کرونا- CDAS (علی پور و همکاران، 1398)، شفقت به خود (فرم کوتاه ریس و همکاران، 2011) و سرمایه روانشناختی - PCQ لوتانز – 2007) استفاده شد.
یافته ها: بین اضطراب کرونا و شفقت به خود، ضریب همبستگی منفی (21/0-) بود. ضرایب همبستگی شفقت به خود با علائم روانی اضطراب کرونا 18/0- و با علائم جسمانی 20/0- بود. بین اضطراب کرونا با سرمایه روانشناختی ارتباط معناداری مشاهده نشد اما بین سرمایه روانشناختی با خوشفقتی همبستگی معنادار بود (49/0). مدل رگرسیونی پیش بینی اضطراب کرونا از طریق مولفه های خودشفقتی با ضریب تبیین 13/0 و 44/3 F= معنادار بوده و بیشترین ضریب تاثیر (استاندارد) نیز مربوط به مولفه ذهن آگاهی خودشفقتی (34/0-) است.
نتیجه گیری:دانشجویانی که خودشفقتی بالاتری دارند (بویژه ذهن آگاهی)، اضطراب کرونا را با شدت کمتری تجربه می کنند و از دیگر سو، هر چه خودشفقتی افزایش یابد، سرمایه روانشناختی نیز ارتقاء می یابد. لذا می توان از طریق آموزش و ارتقاء شفقت به خود و ذهن آگاهی، سرمایه روانشناختی را افزایش داده و از شدت اضطراب کرونا در دانشجویان کاست.
کلیدواژه ها:
اضطراب کرونا؛ سرمایه روانشناختی؛ شفقت به خود؛ اپیدمی کووید-19
وضعیت : چکیده برای ارائه پذیرفته شده است
اولین کنگره ملی دانشگاه و کووید ۱۹